โรจั๊ก ในภาษาพูดของมาเลย์ หมายถึง “การผสมผสานสิ่งต่าง ๆ เข้าด้วยกัน” และแน่นอนว่าอาหารจานนี้ก็สมชื่อจริงๆ ส่วนประกอบของอาหารจานนี้สะท้อนความหลากหลายทางวัฒนธรรมของสิงคโปร์ โดยการนำวัตถุดิบรสชาติเข้มข้นที่แตกต่างหลากหลายมาผสมกันเพื่อให้ได้รสชาติที่อร่อยกลมกล่อม

โรจั๊กคือสลัดพื้นบ้านที่มีผักต่างๆ ผลไม้ และแป้งกรอบชิ้นเล็กๆ ราดด้วยซอสข้นสีดำ โรยหน้าด้วยถั่วลิสงคั่วบดและขิงซอยเพื่อให้รสเผ็ดร้อน

เอกลักษณ์ของ ขนมโรจั๊ก ก็คือน้ำซอสนั่นเอง โดยทำจากกะปิเคี่ยวกับน้ำตาล ใส่พริกและบีบมะนาว เมนูนี้มีทั้งรสหวาน เปรี้ยว และเผ็ด ที่เข้ากันอย่างลงตัว รับรองว่าอร่อยเด็ด

ตามสูตรดั้งเดิม จะต้องปรุงน้ำซอสในชามไม้ใบใหญ่โดยใช้ช้อนไม้คนให้เข้ากันดี เมื่อปรุงน้ำซอสเรียบร้อยแล้ว ก็ราดลงบนสลัดและคลุกเคล้าให้เข้ากัน

ผักที่ใช้สำหรับสลัดจากนี้ได้แก่ ผักบุ้ง และ ถั่วงอกลวก แตงกวาดิบ และ มันแกว รวมถึงผลไม้ที่ให้รสเปรี้ยวอย่างสับปะรด มะม่วงดิบหรือชมพู่ แป้งทอดกรอบชิ้นเล็กๆ และเต้าหู้ทอด

ความเป็นมาของขนมโรจั๊ก

ไม่มีใครทราบว่าต้นกำเนิดที่แท้จริงของขนมโรจั๊กนี้มาจากไหน เพราะขนมนี้มีหลากหลายสูตรในประเทศต่างๆ ในแถบเอเชีย อาทิเช่น กาโด-กาโด (gado-gado) ของอินโดนีเซียที่มีเค้กข้าวและผักต่างๆ ราดด้วยน้ำซอสถั่วจนชุ่ม หรือขนมโรจั๊กของอินเดียที่มีซอสถั่วสีส้ม และใช้เป็นน้ำจิ้มสำหรับส่วนผสมต่างๆ เช่น แป้งทอดกรอบ มันฝรั่งและปลาหมึกนึ่ง

โดยทั่วไปแล้ว ขนมโรจั๊กมักวางขายโดยพ่อค้าชาวจีน จนถึงทศวรรษ 1980 คนขายขนมโรจั๊กก็ยังคงเร่ขายขนมโดยขี่จักรยานไปตามตรอกซอกซอย ซึ่งการทำแบบนี้มักจะผิดกฎหมาย แต่ปัจจุบันนี้ พวกเขาเปิดร้านขายขนมนี้ในศูนย์อาหารส่วนใหญ่ในเมือง